Select Page

Οι παραθυρεοειδείς αδένες είναι μικροί, υποκίτρινοι στο χρώμα και συνήθως 4 τέσσερις στον αριθμό.

Σε πολλές περιπτώσεις παρουσιάζουν ανατομικές παραλλαγές, σχετικά με το μέρος που εντοπίζονται και τον αριθμό τους

Βρίσκονται πλησίον του θυρεοειδή αδένα, τοποθετημένοι αντίστοιχα  δύο πίσω από κάθε πόλο.

Σπάνια βρίσκονται σε κοντινή απόσταση από τις καρωτίδες, κοντά στον αυχένα και την σπονδυλική στήλη, ή και στο πρόσθιο μεσοθωράκιο.

Εκκρίνουν μια πεπτιδική ορμόνη, την παραθορμόνη (PTH) η οποία έχει συμμετοχή στην διαδικασία μεταβολισμού του ασβεστίου μαζί με την βιταμίνη D και την καλσιτονίνη.

Οι κύριες παθήσεις των παραθυρεοειδών είναι ο υπερπαθυρεοειδισμός και ο υπόπαραθυρεοειδισμός.

Υπερπαθυρεοειδισμός

Αποτελεί πάθηση στην οποία το σώμα παράγει παραθορμόνη σε μεγαλύτερη ποσότητα από ότι αυτό χρειάζεται.

Αποτέλεσμα αυτού είναι είναι η αύξηση των επιπέδων του ασβεστίου και η μείωση του φωσφόρου, κατάσταση η οποία προκαλεί πολλά προβλήματα στα οστά, τους μύες, στα δόντια, το νευρικό σύστημα κ.α.

Τρεις είναι οι τύποι Υπερπαραθυρεοειδισμού:

Πρωτοπαθής: Συνήθως οφείλεται σε καλοήθης αδένωμα και σπάνια σε υπερπλασία. Υπάρχουν και οι σπάνιες περιπτώσεις κατα τις οποίες  που προκαλείται από καρκίνο σε κάποιον από τους αδένες.

Δευτεροπαθής: Συνήθως οφείλεται σε προβλήματα δυσαπορρόφησης που είναι σε θέση να οδηγήσουν σε ανεπάρκεια της  Βιταμίνης D.

Τριτοπαθής: Είναι ο πλέον σπάνιος και κάνει την εμφάνιση του σε άτομα με δευτεροπαθή υπερπαραθυρεοειδισμό, τα οποία στην συνέχεια ενδέχεται να αναπτύξουν αυτόνομα λειτουργικούς υπερπλαστικούς αδένες και χρόνια νεφρική ανεπάρκεια.

Υποπαραθυρεοειδισμός

Στην περίπτωση του υποπαραθυρεοειδισμού αντιμετωπίζουμε ανεπάρκεια στην παραθορμόνη. Η συχνότερη αιτία εμφάνισης του είναι η χειρουργική αφαίρεση των παραθυρεοειδών αδένων.

Τον χαρακτηρίζει η υπασβεστιαιμία ενώ τα συμπτώματα που παρουσιάζει είναι:

  • Παραισθησίες
  • Ευερεθιστότητα
  • Κούραση
  • Εναλλαγές διάθεσης
  • Επιληπτικοί σπασμοί
  • Μυϊκές κράμπες
  • Εφίδρωση
  • Δύσπνοια
  • Βρόγχος φωνής

Παράγοντες όπως η αλκάλωση, η υπομαγνησιαιμία και η αλκάλωση, επιδεινώνουν τα συμπτώματα της υπασβεστιαιμίας.