Οι διαταραχές του θυρεοοειδούς, παρότι είναι συχνές, πολλές φορές διαγιγνώσκονται λανθασμένα ή και καθυστερημένα.
Μελέτες δείχνουν ότι έως και το 60 τοις εκατό των ατόμων με νόσο του θυρεοειδούς δεν γνωρίζουν ότι αντιμετωπίζουν κάποιο πρόβλημα.
Επιπλέον, δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις στις οποίες τους έχει γίνει λάθος διάγνωση, επειδή συχνά έχουν συμπτώματα παρόμοια με εκείνα άλλων παθολογικών καταστάσεων.
Όλα συνήθως ξεκινούν με μια γενική αίσθηση φυσικής ανισορροπίας. Ακόμα και μετά από μια μακρά νύχτα ξεκούρασης, ενδέχεται να αισθάνεστε κουρασμένοι, ενώ μπορεί να νιώθετε πεσμένοι ή και ανήσυχοι χωρίς κανένα σοβαρό λόγο.
Θυρεοειδής αδένας
Ο θυρεοειδής αδένας παράγει θυρεοειδικές ορμόνες, οι σημαντικότερες από τις οποίες είναι η θυροξίνη Τ4 και η τριιωδοθυρονίνη Τ3, οι οποίες ρυθμίζουν τη θερμοκρασία του σώματος, το μεταβολισμό, τον καρδιακό ρυθμό κ.α.
Τα συμπτώματα από διαταραχές του θυρεοειδούς, κάνουν την εμφάνιση τους όταν ο θυρεοειδής αδένας παράγει πολύ λίγη ή πάρα πολύ από αυτές τις ορμόνες.
Υπάρχουν πολλοί τύποι διαταραχών του θυρεοειδούς, αλλά οι πιο συνηθισμένοι είναι ο υπoθυρεοειδισμός και ο υπερθυρεοειδισμός.
Τα καλά νέα είναι πως με τη σωστή διάγνωση και θεραπεία, η όποιες διαταραχές μπορούν να αντιμετωπιστούν με επιτυχία.
Είναι σημαντικό ωστόσο να γνωρίζουμε κάποια βασικά δεδομένα για τον θυρεοειδή, ώστε να μπορέσουμε να εντοπίσουμε και να αντιμετωπίσουμε καλύτερα τα όποια προβλήματα προκύψουν.
Εξετάσεις
Στον αρχικό πλήρη έλεγχο, εκτός από την θυρεοειδοτρόπο ορμόνη (TSH), συνήθως μετρώνται οι τιμές Τ4 και Τ3.
Πρόσθετες εξετάσεις αντισωμάτων θυρεοειδούς (AntiTgAb, AntiTPOAb) μπορούν περαιτέρω να βοηθήσουν στη διάγνωση της παρουσίας αυτοάνοσης νόσου του θυρεοειδούς, ενώ ένας υπέρηχος του θυρεοειδούς μας παρέχει πρόσθετες πληροφορίες και είναι σε θέση να αποκλείσει την όποια παρουσία όζου.
Συνολικά οι εξετάσεις που προτείνονται είναι οι εξής:
Τ3 (τριϊωδοθυρονίνη), fT3 (ελεύθερη τριϊωδοθυρονίνη), T4 (θυροξίνη), fT4 (ελεύθερη θυροξίνη).
Αnti-TPO (αντισώματα έναντι θυρεοειδικής υπεροξειδάσης), anti-TG (αντιθυρεοσφαιρινικά αντισώματα)
TSH (θυρεοειδοτρόπο ορμόνη)
Θυρεοσφαιρίνη (TG), καλσιτονίνη (CT), CEA (καρκινοεμβρυϊκό αντιγόνο)
Γυναίκα
Οι γυναίκες είναι πιο πιθανό να παρουσιάσουν διαταραχές του θυρεοειδούς, συγκριτικά με τους άνδρες. Η Αμερικανική Ένωση Θυρεοειδούς υπολογίζει ότι μία στις οκτώ γυναίκες θα αναπτύξει νόσο του θυρεοειδούς κάποια στιγμή στη ζωή της.
Η πάθηση είναι συχνή ή διαγιγνώσκεται με την έναρξη της ήβης, κατά τη διάρκεια κύησης, στην περίοδο της λοχίας ή την εμμηνόπαυση, αποδεικνύοντας τον ρόλο των ορμονικών αλλαγών στην εμφάνισή της.
Δεν είναι τυχαίο πως τα συμπτώματα της νόσου του θυρεοειδούς συχνά θεωρούνται ως “συμπτώματα εμμηνόπαυσης”
Άγχος
Το άγχος είναι ένας παράγοντας που μπορεί να οδηγήσει σε κάποια διαταραχή του θυρεοειδούς. Ακόμα όμως και αν το άγχος δεν προκαλέσει άμεσα κάποια νόσο του θυρεοειδούς, μπορεί ωστόσο να επιδεινώσει μια ήδη υπάρχουσα ασθένεια.
Σε σοβαρές καταστάσεις άγχους, το σώμα παράγει την ορμόνη κορτιζόλη. Έτσι, σε περιόδους χρόνιου στρες, το σώμα ενδέχεται να κάνει τον θυρεοειδή αδένα να εργαστεί σκληρότερα ώστε να παράξει επαρκείς ποσότητες θυρεοειδικής ορμόνης.
Επιπλέον, σύμφωνα με μια μελέτη στο περιοδικό Thyroid, το στρες κάνει το σώμα πιο ευαίσθητο σε αυτοάνοσες διαταραχές του θυρεοειδούς, όπως η θυρεοειδίτιδα Hashimoto.
Επιπλέον παράγοντες
Η γενετική, οι διατροφικές ελλείψεις, οι βιταμίνες ή τα μέταλλα, καθώς και οι περιβαλλοντικές τοξίνες μπορεί επίσης να συμβάλλουν στην ανάπτυξη της νόσου του θυρεοειδούς.
Υπερθυρεοειδισμός – Υποθυρεοειδισμός
Εφόσον ο θυρεοειδής σας δεν λειτουργεί όπως θα έπρεπε, θα παράγει χαμηλά επίπεδα θυρεοειδικών ορμονών, μια κατάσταση που ονομάζεται υποθυρεοειδισμός.
Ενώ τα συμπτώματα μπορεί να είναι αρχικά ήπια, να μην διαγνωστούν και να μην αντιμετωπιστούν, ο υποθυρεοειδισμός σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο καρδιακών παθήσεων.
Αυτό συμβαίνει επειδή τα άτομα με υπολειτουργικό θυρεοειδή μπορεί να έχουν υψηλά επίπεδα χοληστερόλης LDL – την «κακή» χοληστερόλη – ενώ ο σοβαρός υποθυρεοειδισμός που δεν αντιμετωπίζεται μπορεί να συμβάλει στην ανάπτυξη καρδιακής ανεπάρκειας.
Ο υποθυρεοειδισμός προκαλεί επίσης συμπτώματα όπως:
- κόπωση
- ανεξήγητη αύξηση βάρους
- δυσκοιλιότητα, ξηροδερμία
- απώλεια μαλλιών
- μυϊκό πόνο και αδυναμία
- ακανόνιστη έμμηνο ρύση
- κατάθλιψη
- δυσανεξία στο κρύο.
Αντίθετα, η υπερπαραγωγή ορμονών είναι χαρακτηριστικό του υπερθυρεοειδισμού.
Τα συμπτώματα του υπερθυρεοειδισμού μπορεί να ποικίλλουν ευρέως, γεγονός που καθιστά τη διάγνωση δύσκολη.
Ο υπερθυρεοειδισμός επιταχύνει τις διαδικασίες στο σώμα και μπορεί να προκαλέσει συμπτώματα όπως:
- αίσθημα παλμών ή γρήγορο καρδιακό παλμό
- άγχος και νευρικότητα
- απώλεια βάρους
- δυσανεξία στη θερμότητα
- μυϊκή αδυναμία
- προβλήματα ύπνου
- διάρροια
Ο υπερθυρεοειδισμός σχετίζεται επίσης με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης καρδιακών προβλημάτων και αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης υπέρτασης.
Η νόσος του Graves είναι μια κατάσταση που μπορεί να συνοδεύεται από την εμφάνιση μιας σειράς άλλων ασθενειών, συμπεριλαμβανομένης της αυτοάνοσης νόσου του θυρεοειδούς.
Ωστόσο, ορισμένοι ασθενείς έχουν συμπτώματα και των δύο ασθενειών τα οποία απαιτούν προσοχή και σωστή ιατρική διάγνωση.
Σημαντικό επίσης είναι να μην αμελείτε τον έλεγχο και τη λειτουργία άλλων σημαντικών αδένων του σώματος, όπως τα επινεφρίδια και η υπόφυση, οι διαταραχές των οποίων ενδέχεται επίσης να βλάψουν τη λειτουργία του θυρεοειδούς αδένα.
Τα ποσοστά διάγνωσης καρκίνου του θυρεοειδούς έχουν αυξηθεί τόσο σε γυναίκες όσο και σε άνδρες τα τελευταία χρόνια. Ωστόσο, στην συντριπτική τους πλειοψηφία, οι πλέον κοινοί τύποι καρκίνου του θυρεοειδούς είναι ιάσιμοι.
Μια ολιστική προσέγγιση στη θεραπεία της νόσου του θυρεοειδούς υπό την καθοδήγηση ενός ενδοκρινολόγου θα σας παρέχει τα καλύτερα αποτελέσματα. Ενώ μια αλλαγή στη διατροφή και στον καθημερινό τρόπο ζωής σας, μπορεί να βοηθήσει σημαντικά στη βελτίωση της υγείας του θυρεοειδούς σας.
