Η θυρεοειδίτιδα Hashimoto αποτελεί μία αυτοάνοση νόσο στην οποία το ίδιο το ανοσοποιητικό σύστημα επιτίθεται στο θυρεοειδή αδένα, δημιουργώντας φλεγμονή η οποία οδηγεί σε υποθυρεοειδισμό.
Κυρίως επηρεάζει μεσήλικες γυναίκες, είναι όμως δυνατόν να κάνει την εμφάνιση της σε γυναίκες και άνδρες όλων των ηλικιών καθώς και σε παιδιά.
Αίτια & διάγνωση
Οφείλεται κυρίως σε συνδυασμό από περιβαλλοντικούς και γενετικούς παράγοντες (οικογενειακό ιστορικό). Η διάγνωση πραγματοποιείται με εξετάσεις αίματος που μετρούν την θυρεοειδοτρόπο ορμόνη TSH, τις θυρεοειδικές ορμόνες Τ3 & Τ4, καθώς και τα αντιθυρεοειδικά αντισώματα. Η πραγματοποίηση υπερηχογραφήματος θυρεοειδούς μας βοηθάει στο να διακρίνουμε τη θυρεοειδίτιδα από την πολυοζώδη βρογχοκήλη, και τους όζους, οι οποίοι είναι ύποπτοι για κακοήθειες.
Συμπτώματα
Η εξέλιξη της νόσου Hashimoto είναι αργή προκαλώντας χρόνια βλάβη στον θυρεοειδή αδένα. Ο ασθενής ενδέχεται στο πρώτο στάδιο να μην παρατηρήσει κάποιο σύμπτωμα, στην συνέχεια όμως η συμπτωματολογία είναι θορυβώδης.
Τα συμπτώματα συνήθως περιλαμβάνουν:
- Δυσκοιλιότητα
- Νωθρότητα και κόπωση
- Ξηρό και χλωμό δέρμα
- Τριχόπτωση
- Εύθραυστα νύχια
- Ευαισθησία στο κρύο
- Πρησμένη γλώσσα
- Πρησμένο πρόσωπο
- Μυική αδυναμία
- Διαταραχές μνήμης
- Κατάθλιψη
- Σφίξιμο και πόνο στις αρθρώσεις
- Μεγάλη ή παρατεταμένη αιμορραγία στην περίοδο
Θεραπεία
Η θεραπεία της θυρεοειδίτιδας Hashimoto είναι συμπτωματική και συνίσταται στη χορήγηση θυροξίνης σε δόσεις υποκατάστασης για μεγάλο χρονικό διάστημα, ίσως και εφ’ όρου ζωής.
Επιπλέον, η κάλυψη των ελλείψεων του οργανισμού του ασθενούς σε βιταμίνες και διάφορα άλλα στοιχεία, η αποκατάσταση του μεταβολισμού, όπως και η ρύθμιση του σωματικού βάρους σε φυσιολογικά επίπεδα, ενδέχεται να αλλάξουν σε μεγάλο βαθμό την πορεία της νόσου του Hashimoto προς το καλύτερο, και να συμβάλουν στην βελτίωση της ποιότητας ζωής όλων των ασθενών.