Το υπερηχογράφημα θυρεοειδούς είναι μια ανώδυνη απεικονιστική εξέταση παθήσεων του θυρεοειδούς και των παραθυρεοειδών αδένων, η χρησιμότητα του οποίου είναι σημαντική για την αξιολόγηση των νοσημάτων του θυρεοειδούς καθώς και των τραχηλικών λεμφαδένων.
Με τον όρο “υπέρηχος” υποδηλώνεται ένας ήχος υψηλής συχνότητας ο οποίος όμως δεν είναι ακουστός από τον ασθενή.
Οι λόγοι για τους οποίους ένας ενδοκρινολόγος ζητά την εξέταση του υπερηχογραφήματος, είναι διότι βασίζεται σε συμπτώματα τα οποία είναι συμβατά με τον υπέρθυρεοειδισμό ή τον υποθυρεοειδισμό αλλά κυρίως για την εύρεση όζων.
Κατά την διάρκεια του υπερηχογραφήματος ο θυρεοειδής αδένας εξετάζεται για το μέγεθος, την ομοιογένεια ή την ετερογένεια του παρεγχύματος, καθώς και για την ενδεχόμενη παρουσία όζων.
Συχνές παθήσεις που διαγιγνώσκονται με το υπερηχογράφημα θυρεοειδούς είναι η θυρεοειδίτιδα Hashimoto, η οζώδης βρογχοκήλη, η νεοπλασία κ.α.
Επιπλέον υπάρχει η δυνατότητα πραγματοποίησης παρακέντησης των όζων με μία λεπτή βελόνα (FNA) η οποία είναι καθοδηγούμενη υπερηχογραφικά.
Το υλικό που συλλέγεται, αποστέλλεται ακολούθως σε εξειδικευμένο κυτταρολόγο ο οποίος θα βγάλει το τελικό πόρισμα και θα μας παρουσιάσει τα αποτελέσματα.
Επιπλέον, με την χρήση του υπερηχογραφήματος ελέγχουμε την παρουσία τραχηλικών λεμφαδένων, και είμαστε σε θέση να αξιολογήσουμε το σχήμα και το μέγεθος τους.
Διάρκεια
Η εξέταση έχει διάρκεια περίπου δεκαπέντε λεπτά, δεν προκαλεί παρενέργειες και είναι δυνατόν να επαναληφθεί όσες φορές κρίνει η γιατρός ότι χρειάζεται.
Κατά την διάρκεια της, και σύμφωνα με την περιοχή του σώματος η οποία εξετάζεται, γίνεται χρήση διαφορετικών κεφαλών υπερήχου.
Δεν απαιτείται κάποια προετοιμασία από την πλευρά του ασθενούς, στον οποίο εφόσον ξαπλώσει ανάσκελα, τοποθετείται κάτω από τους ώμους του, ένα μικρό μαξιλάρι, το οποίο οδηγεί στην ραχιαία κάμψη της κεφαλής του, βοηθώντας την γιατρό να προσεγγίσει καλύτερα με το μηχάνημα τον αδένα.
Σε ηλικιωμένους ασθενείς ή σε εκείνους οι οποίοι αντιμετωπίζουν προβλήματα στην αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης, γίνεται χρήση linear ηχοβολέα ο οποίος διαθέτει μικρότερη διάμετρο.