Ο υπερθυρεοειδισμός καλείται η κατάσταση που προκύπτει από την υπερπαραγωγή των θυρεοειδικών ορμονών.
Πρόκειται για πάθηση η οποία κάνει την εμφάνιση της περίπου στο 1% του ανθρώπινου πληθυσμού, με προτίμηση στο γυναικείο φύλο, καθώς οι γυναίκες προσβάλλονται ως και 10 φορές πιο συχνά από τους άνδρες.
Τα συμπτώματα του υπερθυρεοειδισμού κατά την ήπια μορφή του ενδέχεται να μην είναι αναγνωρίσιμα, πράγμα το οποίο όμως δεν σημαίνει πως ακόμα και σε αυτήν την περίπτωση δεν είναι βλαβερά για την υγεία του ασθενούς.
Τα συμπτώματα του υπερθυεοειδισμού συνοπτικά παρουσιάζονται ως εξής:
- Απώλεια βάρους παρά την αυξημένη όρεξη
- Ακούσια εφίδρωση και εξάψεις
- Ταχυπαλμία και αυξημένη καρδιακή συχνότητα
- Συναισθηματική αστάθεια και υπερκινητικότητα
- Δυσανεξία στην ζέστη
- Διάρροιες και συχνές κενώσεις
- Αϋπνίες
- Άγχος και νευρικότητα
- Διαταραχές της όρασης του ασθενούς (θυρεοειδική οφθαλμοπάθεια)
- Τρέμουλο των χεριών, κόπωση και μυική αδυναμία
- Δυσκολίες κατά την ομιλία
- Μειωμένη σεξουαλική επιθυμία
- Στυτική δυσλειτουργία και υπογονιμότητα στους άνδρες
- Διαταραχές εμμήνου ρύσεως
- Υπερινσουλιναιμία και αντίσταση στην ινσουλίνη
- Λιπαρά, εύθραυστα μαλλιά.
- Λέπτυνση του δέρματος
- Δυσανεξία στη γλυκόζη
- Υπερασβεστιαιμία
- Υπερασβεστιουρία
- Αύξηση του μεγέθους του θυρεοειδούς και εμφάνιση όζων
Αίτια
Η κύρια αιτία εμφάνισης του υπερθυρεοειδισμού, στο 70% των περιπτώσεων, είναι η αυτοάνοση ασθένεια της νόσου του Graves. Επιπλέον αιτίες αποτελούν η οζώδης τοξική βρογχοκήλη, η θυρεοειδίτιδα, η μεγάλη λήψη ιωδίου, το αδένωμα υπόφυσης, καθώς και κάποια φάρμακα όπως η αμιοδαρόνη.
Διάγνωση
Κατά την διάγνωση του υπερθυρεοειδισμού καταγράφονται τα συμπτώματα του ασθενούς και πραγματοποιούνται αιματολογικές εξετάσεις οι οποίες προσδιορίζουν τις ορμόνες TSH, T4, T3. Συμπεριλαμβάνουν επίσης τον υπέρηχο του θυρεοειδούς, καθώς και το σπινθηρογράφημα εφόσον υπάρχει η ένδειξη αυτόνομων όζων.
Επιπλέον με τον έλεγχο των αντισωμάτων, διαπιστώνουμε αν έχουμε να κάνουμε με τη νόσο Graves.
Θεραπεία
Κατά την θεραπεία χορηγούνται αντιθυρεοειδικά φάρμακα τα οποία αναστέλουν την επιπλέον παραγωγή θυρειοειδικών ορμονών, ενώ σε περιπτώσεις υποτροπής η δυσκολίας ελέγχου της λειτουργίας του θυρεοειδούς, γίνεται και λήψη ραδιενεργού ιωδίου ή και χειρουργική αφαίρεση του θυρεοειδούς.
