Ο υποθυρεοειδισμός αποτελεί μία διαταραχή του θυρεοειδούς κατά την οποία ο αδένας λειτουργεί συγκριτικά λιγότερο σύμφωνα με τις φυσιολογικές ανάγκες του σώματος. Παρουσιάζεται δηλαδή μειωμένη παραγωγή των ορμονών του θυρεοειδούς.
Πρόκειται για μία πάθηση η οποία ενδέχεται να εξελιχθεί σταδιακά και χωρίς έντονα συμπτώματα, πράγμα το οποίο οδηγεί πολλούς ασθενείς στον να μην αντιλαμβάνονται την παρουσία του στον οργανισμό τους.
Αίτια
Συνήθης αιτία πρόκλησης του υποθυρεοειδισμού στις αναπτυσσόμενες χώρες είναι η έλλειψη Ιωδίου, ενώ στις ανεπτυγμένες είναι η θυρεοειδίτιδα Hashimoto.
Στην αυτοάνοση θυρεοειδίτιδα Hashimoto ο αδένας αυτοκαταστρέφεται εξαιτίας της ύπαρξης αυτοναντισωμάτων στο σώμα. Ο οργανισμός δηλαδή θεωρεί τον θυρεοειδή ως ένα ξένο σώμα και προοδευτικά του επιτίθεται καταστρέφοντας τον.
Επιπλέον αιτίες του υποθυρεοειδισμού είναι η χειρουργική αφαίρεση του αδένα (θυρεοειδεκτομή).
Μεγάλη δε προσοχή στη διάγνωση αλλά και την θεραπεία της νόσου χρειάζεται κατα τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.
Ο θυρεοειδής αδένας βρίσκεται στην πρόσθια περιοχή του τραχήλου εκκρίνοντας ορμόνες οι οποίες καθορίζουν τον μεταβολισμό (Τ3 (τριιωδοθυρονίνης, Τ4 θυροξίνης). Επιπλέον παράγει την ορμόνη καλσιτονίνη η οποία παίζει σημαντικό ρόλο στην ρύθμιση του μεταβολισμού του ασβεστίου.
Δύο είναι οι βασικές κατηγορίες υπολειτουργίας του θυρεοειδούς.
Πρωτοπαθής: Όταν ο θυρεοειδής υποστεί βλάβη.
Δευτεροπαθής: Όταν η διέγερση από την υπόφυση ανασταλεί.
Συμπτώματα:
Τα σημάδια του υποθυρεοειδισμού διαφέρουν σύμφωνα με την σοβαρότητα της νόσου. Τα πλέον συνήθη είναι τα εξής:
- Δυσκοιλιότητα
- Κούραση
- Αδικαιολόγητη αύξηση βάρους
- Ξηροδερμία
- Υψηλή χοληστερίνη
- Κατάθλιψη
- Τραχιά φωνή
- Προβλήματα μνήμης
- Ακανόνιστη περίοδος
Διάγνωση
Η διάγνωση του υποθυρεοειδισμού γίνεται με την λήψη του ιστορικού του ασθενούς και την πραγματοποίηση υπερηχογραφήματος.
Παράλληλα, με την εξέταση αίματος εντοπίζονται υψηλά επίπεδα της ορμόνης TSH, η οποία εκκρίνεται από την υπόφυση, καθώς και χαμηλά επίπεδα των θυρεοειδικών ορμονών.
Θεραπεία
Η θεραπεία του υποθυρεοειδισμού είναι δια βίου και δεν προκαλεί παρενέργειες. Πραγματοποιείται με την χορήγηση θυροξίνης με την μορφή χαπιού, η οποία συνήθως ξεκινά με μικρές δόσεις, οι οποίες σταδιακά αυξάνονται.
