Όταν μιλάμε για διαβήτη κύησης εννοούμε τον διαβήτη ο οποίος κάνει την εμφάνιση του σε γυναίκες που δεν έχουν ιστορικό με διαβήτη κατά τη διάρκεια της κύησης.
Στην εγκυμοσύνη ο γυναικείος πλακούντας παράγει ορμόνες που βοηθούν να μεγαλώσει το έμβρυο.
Αυτές οι ορμόνες πολλές φορές δυσκολεύουν την λειτουργία της ινσουλίνης προκαλώντας αντίσταση στην ινσουλίνη.
Το πάγκρεας με την σειρά του δεν είναι σε θέση να αντιμετωπίσει τις αυξημένες αυτές ανάγκες και ως συνέπεια αυτού τα επίπεδα της γλυκόζης στο αίμα αυξάνονται.
Γυναίκες με αυξημένο κίνδυνο διαβήτη κύησης
Το ποσοστό εμφάνισης του διαβήτη κύησης σε γυναίκες που βρίσκονται στο στάδιο της κύησης είναι μεταξύ 4 – 8%.
Όλες οι γυναίκες ενδέχεται να παρουσιάσουν διαβήτη κύησης, όμως σε κάποιες ο κίνδυνος είναι αυξημένος.
Οι πιο γνωστοί παράγοντες κινδύνου είναι οι εξής:
- Παχυσαρκία προ κύησης
- Μεγάλη αύξηση βάρους κατά την κύηση
- Ηλικίες πάνω από τα 35 έτη
- Ιστορικό με αντίσταση στην ινσουλίνη
- Ιστορικό προδιαβήτη
- Σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών.
- Ιστορικό παλαιότερης κύησης με διαβήτη.
- Ιστορικό ανεξήγητου εμβρυϊκού θανάτου
- Οικογενειακό ιστορικό με σακχαρώδη διαβήτη ή και διαβήτη κύησης
- Φυλή (Αφροαμερικανοί, Λατίνοι)
Γυναίκες που παρουσιάζουν τους παραπάνω παράγοντες έχουν αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη κύησης σε ένα ποσοστό ως και 14%.
Διάγνωση
Για την διάγνωση του διαβήτη κύησης θα προχωρήσουμε σε μέτρηση της γλυκόζης στο αίμα της γυναίκας.
Εφόσον τα αποτελέσματα της γλυκόζης είναι φυσιολογικά, τότε πραγματοποιείται δοκιμασία φόρτισης της γλυκόζης (καμπύλη γλυκόζης) στο διάστημα μεταξύ της 24ης και της 28ης εβδομάδας της κύησης.
Θεραπεία
Ο κεντρικός στόχος της θεραπείας είναι να επαναφέρουμε τα επίπεδα του σακχάρου στο αίμα της γυναίκας ξανά στα φυσιολογικά του επίπεδα.
Η έγκυος πρέπει να παρακολουθεί με μετρήσεις το σάκχαρο της και να καταγράφει τα όποια αποτελέσματα, πριν και μετά μία ώρα από το φαγητό.
Ακολουθεί συγκεκριμένη διατροφή με μικρά και συχνά γεύματα, αποφεύγοντας του ευαπορρόφητους υδατάνθρακες, καθώς και να καταναλώνει συγκεκριμένες ποσότητες λίπους, πρωτεϊνών και υδατανθράκων, αποφεύγοντας έτσι τις όποιες επιπλοκές μπορεί να παρουσιαστούν.
Η άσκηση κατά την διάρκεια της κύησης παίζει επίσης σημαντικό ρόλο. Εφόσον η διατροφή και η άσκηση δεν βοηθήσουν σημαντικά την έγκυο τότε στην διαδικασία της θεραπείας περιλαμβάνεται και η λήψη ινσουλίνης.
Σε κάθε περίπτωση η παρακολούθηση του διαβήτη κύησης πρέπει να γίνεται από την ενδοκρινολόγο κάθε δύο εβδομάδες.